سفرنامه ی باران
باران که بیاید همه عاشق هستندسفرنامه ی باران
باران که بیاید همه عاشق هستندشجریان پژواک روزگار
با سلام به شما دوستان عزیزم
مستند "شجریان پژواک روزگار"
اولین مستند جامعی است در مورد استاد
کار هم وطنان خارج از کشور در شبکه ی
بی بی سی فارسی است.
اینقدر این مستند زیبا و دلنشین است هر بار
نگاه میکنم لذت وافر می برم
توصیه می کنم شما هنر دوستان هم
حتما این مستند را دانلود کنید.
برای دانلود آن از سایت های زیر می توانید استفاده کنید:
درود بر خداوندگار هنر ایران کهن
"استاد محمد رضا شجریان"
عمر بسیار بباید پدر پیر فلک را
تا دگر مادر گیتی چو او فرزند بزاید
باران که بیاید همه عاشق هستند
لبخند زدی بهار با آن آمد
یک باغ پر از نرگس و ریحان آمد
ای دست بلند آسمان در دستت
من نام تو را خواندم و "باران" آمد
***
این عکس های باران زیبا
خواهرزاده ی گل من است
که همچون خودم
"باران" است..
عکس ها از خودم هستند
کیفیت عکس ها
از آنجایی که با موبایل گرفته شده
زیاد جالب نیست
به امید خدا در آینده ای خیلی نزدیک
بعد از کنکور که دوربین دلخواهم
را گرفتم کار عکاسی را به نحوی بهتر انجام خواهم داد
برایم دعا کنید.
سپاس
"باران"
سلام و تسلیت
خبر رسید
خبر رسید
صفای وقت تو باد ای قلندر تجرید
سلام ای تو گذرگاه خون صاعقه ها
سلام و تسلیت روشانیی مشرق
سلام و تسلیت ابرها و دریا ها
سلام و تسلیت هر چه ساکن و جاری
سلام و تسلیت
اما نه
تهنیت آری
تو پاکبازترین عاشقی
درین آفاق
چه جای آن که
درین راه
تسلیت شنوی
قماربازی عاشق
که باخت هر چه که داشت
و جز هوای قماری دگر
نماندش هیچ
بزرگوارا
اینک بهار جان و جماد
شقایقان پریشیده در سموم تو را
هزار باغ
و هزاران هزار بیشه کند
چه بیشه های برومند سرخ رویان روی
که روزگار نیارد ستردش از آفاق
اگرچه طوفان
صدها هزار صاعقه را
پی درودن این سرخ بیشه
تیشه کند
دکتر شفیعی کدکنی"
حسرت همیشگی
حرفهای ما هنوز ناتمام
تا نگاه می کنی :
وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی !
پیش از آن که با خبر شوی
لحظه ی عزیمت تو ناگزیر می شود
آی ...
ای دریغ و حسرت همیشگی!
ناگهان
چقدر زود
دیر می شود !
؛؛قیصر امین پور؛؛
خنده ی تلخ
من از این پس به همه کار جهان میخندم
به هوس بازی این بی خبران میخندم
من از آن روز که دلدارم رفت
به همه نیک وبد این دو جهان میخندم
خنده تلخ من از گریه غم انگیزتر است
کارم از گریه گذشته است به آن میخندم
شعر طنز
آن‌کس که بداند و بداند که بداند... اسب شَرف از گُنبد گردون بجهاند
آن‌کس که بداند و نداند که بداند... بیدار کنیدش که بَسی خفته نماند
آن‌کس که نداند و بداند که نداند... لنگان خَرک خویش به منزل برساند
آن‌کس که نداند و نداند که نداند... در جهلِ مُرکب اَبَدالدّهر بماند
آن کس که بداند و بداند که بداند
باید برود غاز به کنجی بچراند
آن کس که بداند و نداند که بداند
بهتر که رود خویش به گوری بتپاند
آن کس که نداند و بداند که نداند
با پارتی و پولش خرک خویش براند
آن کس که نداند و نداند که نداند
بر پست ریاست ابدالدهر بماند!
خود شناسی
تا آب شدم سراب دیدم خود را
دریا گشتم حباب دیدم خود را
آگاه شدم غفلت خود را دیدم
بیدار شدم به خواب دیدم خود را
بسی رنج برد آن بزرگوار ولی....
نهان گشت آیین فرزانگان
پراگنده شد نام دیوانگان
هنر خوار شد، جادویی ارجمند
نهان راستی ، آشکارا گزند
شده بر بدی دست دیوان دراز
ز نیکی نبودی سخن جز به راز
ندانست خود جز بد آموختن
جز از کشتن و غارت و سوختن
ز ضحاک شد تخت شاهی تهی
سرآمد بر او روزگار مهی
دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود
امروز روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی
یکی از بزرگترین افتخارات ایران کهن است
درود بر روان پاک فردوسی دوست داشتنی
که بسی رنج برد در سال سی
تا ایرانی را زنده کرد با زبان پارسی
درود
