به استاد محمدرضا شجریان
دســـت نفست ســتاره ها را چیــده است
شـب با دف ماه ? تا سحر رقصیده ا ست
همــچون ســحر از عــطر اذان سرشاری
انـــگار لــب تــو را خـــدا بوسیـده سـت