صبح آمده ست و برخیز

صبح آمده ست برخیز 

 بانگ خروس گوید
 

وینخواب و خستگی را 

 در شط شب رها کن 

 مستان نیم شب را 

 رندان تشنه لب را 

 بار دگر به فریاد
 

 در کوچه ها صدا کن
 

خواب دریچه ها را
 

 با نعره ی سنگ بشکن
 

بار دگر به شادی 

 دروازه های شب را 

 رو بر سپیده 

 وا کن
 

 بانگ خروس گوید 

 فریاد شوق بفکن 

زندان واژه ها را دیوار و باره بشکن
 

و آواز
 

عاشقان را
 

 مهمان کوچه ها کن 

زین بر نسیم بگذار 

تا بگذری از این بحر 

وز آن دو روزن صبح 

 در کوچه باغ مستی 

باران صبحدم را 

 بر شاخه ی اقاقی 

 آیینه ی خدا کن 

بنگر جوانه ها را آن ارجمند ها را 

کان تار و پود چرکین 

باغ عقیم دیروز
 

اینک جوانه
 

آورد 

بنگر به نسترن ها 

 بر شانه های دیوار
 

 خواب بنفشگان را 

 با نغمه ای در آمیز
 

 و اشراق صبحدم را 

در شعر جویباران 

از بودن و سرودن 

 تفسیری آشنا کن 

بیداری زمان را 

 با من بخوان به فریاد
 

 ور مرد خواب و خفتی 

 رو سر بنه به
 

بالین تنها مرا رها کن
 
 "دکتر شفیعی کدکنی"